نه در خیال،که رویاروی می بینم

سالیانی بار آور را که آغاز خواهم کرد.

خاطره ام که آبستن عشقی سرشار است

کیف مادر شدن را

در خمیازه های انتظاری طولانی

مکرر می کند.

خانه ئی آرام و

اشتیاق پر صداقت تو

تا نخستین خواننده هر سرود تازه باشی

چنان چون پدری که چشم به راه میلاد نخستین فرزند خویش است

چرا که هر ترانه

فرزندی است که نوازش دست های گرم تو

نطفه بسته است...

میزی و چراغی،

کاغذ های سپید و مدادهای تراشیده و از پیش آماده،

و بوسه ئی

صله هر سروده نو

و تو ای جاذبه لطیف عطش که دشت خشک را دریا می کنی،

حقیقتی فریبنده تر از دروغ،

با زیبائیت-باکره تر از فریب-که اندیشه مرا

ازتمامی آفرینش ها بارور می کند!

در کنار تو خود را من

کودکانه در جامه نو دوز نوروزی خویش می یابم

در آن سالیان گم،که زشتند

چرا که خطوط اندام تو را به یاد ندارند!

تو و اشتیاق پر صداقت تو

من و خانه مان

میزی و چراغی...

آری

در مرگ آور ترین لحظه انتظار

زندگی را در رویاهای خویش دنبال می گیرم

در رویاها و

                                          احمد شاملو

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: